wycinać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wyciąć)

(1.1) oddzielać od całości, usuwając cięciem

(1.2) wydobywać cięciem kształt z czegoś

(1.3) żłobić w czymś znaki

(1.4) zabijać po kolei

(1.5) pot. zwinnie uderzać kogoś znienacka w określoną część ciała

(1.6) pot. grać lub tańczyć raźnie, z temperamentem

(1.7) inform. pobierać fragment pliku, by wstawiać go w inne miejsce

odmiana:

przykłady:

(1.1) Dawniej kosodrzewina była masowo wypalana i wycinana, aby przygotować tereny pod wypas^[1].

(1.3) Amerykańskie dzieci wycinają dynie na Halloween.

(1.4) […] Szwedów puśćmy, ale nie powiadajmy im, kto jesteśmy. Owszem, mówmy, żeśmy radziwiłłowscy ludzie, że z rozkazu hetmana wycięliśmy ten oddział i dalej będziemy wycinali wszystkie, które spotkamy, bo hetman tylko przez fortel symulował, że do Szwedów przechodzi^[2].

(1.5) Z zadumy tej wyrwało ją gwizdanie kosa, który rozbudzony światłem, bijącym z fabryki w okienko, zaczynał wycinać swoje kuranty^[3].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) usuwać

(1.2) wykrawać

(1.3) wyrzynać

antonimy:

nie wycinać

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wcinać, obcinać, ciąć, dk. wyciąć

rzecz. wycięcie n, wycinanie n, wycinanka ż, wycinek m, wycinarka ż, wycinka ż

przym. wycinkowy

przysł. wycinkowo

związki frazeologiczne:

wycinać w pień • wycinać hołubce

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cut, excise, exsect, exscind; (1.2) clip, cut, cut out, crop out; (1.3) indent; (1.7) cut
• bułgarski: (1.1) изрязвам; (1.2) изрязвам
• ukraiński: (1.1) виріза́ти; (1.2) виріза́ти

źródła: