wycinanka (język polski)

wycinanka (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. praca plastyczna wykonana z kawałków papieru

(1.2) szt. etn. ludowa ozdoba wycięta z papieru (często barwnego lub różnokolorowego) wykorzystująca motywy figuralne, różne rodzaje symetrii oraz łączenie i rytmiczne powtarzanie motywów w układach poziomych lub pionowych; zob. też wycinanka w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wycinanka	wycinanki
dopełniacz	wycinanki	wycinanek
celownik	wycinance	wycinankom
biernik	wycinankę	wycinanki
narzędnik	wycinanką	wycinankami
miejscownik	wycinance	wycinankach
wołacz	wycinanko	wycinanki

przykłady:

(1.2) Żeby mówić o historii decoupage'u, musimy się cofnąć na początek XII w., kiedy to chińscy wieśniacy tworzyli papierowe wycinanki w żywych kolorach, aby zdobić nimi okna, latarnie, pudełka z prezentami i inne przedmioty.^[1]

składnia:

kolokacje:

(1.1) dziecięca wycinanka

(1.2) wycinanka kurpiowska / łowicka / żydowska

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) papieroplastyka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wycinankarka ż, wycinankarstwo n, wycinanie n, wycięcie n

czas. ciąć ndk., wyciąć dk., wycinać ndk.

przym. wycinankarski, wycinankowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cut-out
• francuski: (1.1) découpage m
• kaszubski: (1.1) knëpka ż, wërzinónka ż
• niemiecki: (1.1) Scherenschnitt m

źródła: