symetria (język polski)

wymowa:
, IPA: [sɨ̃ˈmɛtrʲja], AS: [sỹmetrʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mat. właściwość figury, bryły lub ogólnie dowolnego obiektu matematycznego, polegająca na tym, istnieje należące do pewnej zadanej klasy przekształcenie niebędące identycznością, które odwzorowuje dany obiekt na niego samego; zob. też symetria (przekształcenie) w Wikipedii
(1.2) pot. właściwość danego przedmiotu, według której możliwe jest podzielenie go na dwie połówki będące swoim lustrzanym odbiciem
(1.3) równowaga i zgodność pomiędzy poszczególnymi elementami całości
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) symetria środkowa • symetria osiowa • symetria płaszczyznowa • oś symetrii • płaszczyzna symetrii • środek symetrii
(1.2) symetria dwuboczna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. symetryczność ż, symetrysta mos, symetralna ż
przym. symetryczny
przysł. symetrycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. symétrie < łac. symmetria < gr. συμμετρία (symmetría) < gr. sým-metros → współmierny[1]
uwagi:
zob. też symetria w Wikipedii
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Matematyka
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „symetria” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

symetria (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) symetria
(1.2) mat. symetria
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) symetria obrazca / tela
(1.2) stredová / osová / rovinná symetria
synonimy:
(1.1) súmernosť
antonimy:
(1.1) asymetria
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. symetrickosť ż
przym. symetrický
przysł. symetricky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.