przekształcenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpʃɛkʃtawˈʦ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [pšekštau̯cẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od przekształcić
- (1.2) mat. funkcja, zwykle z interpretacją geometryczną, przekształcająca zbiór na niego samego
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik przekształcenie dopełniacz przekształcenia celownik przekształceniu biernik przekształcenie narzędnik przekształceniem miejscownik przekształceniu wołacz przekształcenie - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przekształcenie przekształcenia dopełniacz przekształcenia przekształceń celownik przekształceniu przekształceniom biernik przekształcenie przekształcenia narzędnik przekształceniem przekształceniami miejscownik przekształceniu przekształceniach wołacz przekształcenie przekształcenia - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) przekształcenie liniowe • przekształcenie geometryczne • przekształcenie afiniczne • przekształcenie rzutowe
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) nieprzekształcenie
- hiperonimy:
- (1.2) funkcja
- hiponimy:
- (1.2) obrót, odbicie, przesunięcie
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. przekształcić dk., przekształcać ndk.
- rzecz. przekształcanie n, kształcenie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) conversion, transformation, change, przedsiębiorstwa: restructuring; (1.2) transformation
- hiszpański: (1.1) transformación ż, conversión m
- niemiecki: (1.1) Umgestaltung ż, Umbildung ż, Umwandlung ż; (1.2) Umformung ż
- węgierski: (1.1) átalakítás, megváltoztatás
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.