kurant (język polski)

kurant (1.1)
wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. mechanizm wygrywający melodię umieszczany w zegarze lub innym urządzeniu[1][2]
(1.2) muz. melodia wygrywana przez mechanizm kurantowy
(1.3) hist. choreogr. francuski taniec dworski popularny w XVI wieku[3]; zob. też Courante (taniec) w Wikipedii
(1.4) muz. melodia przygrywana do kuranta (1.3)
odmiana:
(1.1)
(1.3-4)
przykłady:
(1.2) Kuranty wygrywały zegary i tabakiery.
(1.3) Kurant charakteryzował się skocznymi figurami choreotechnicznymi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) courante
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) mechanizm
(1.2) melodia
(1.3) taniec
(1.4) utwór
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
rzecz. Kurant mos/ż, Kurantowicz mos/ż
zdrobn. kurancik mrz
przym. kurantowy
związki frazeologiczne:
przysłowia: trafił frant na franta i wyciął mu kuranta • trafił frant na franta i wyrżnął mu kuranta
etymologia:
franc. courante
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kurant I” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kurant II” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.