wcinać (język polski)

chłopak wcina (1.2) bułę
wymowa:
IPA: [ˈfʲʨ̑ĩnaʨ̑], AS: [fʹćĩnać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) zagłębiać coś przecinając powierzchnię
(1.2) pot. jeść coś, zwykle w pośpiechu i z apetytem

czasownik zwrotny niedokonany wcinać się

(2.1) zagłębiać siebie przecinając powierzchnię
(2.2) sięgać klinem do jakiegoś miejsca
(2.3) pot. natrętnie przerywać komuś rozmowę
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Iza wyjęła kanapkę i zaczęła wcinać, paprząc sobie palce w maśle[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wcięcie n, wcinanie n, wcinka ż
czas. wciąć, ciąć, wyciąć, wycinać
przym. wcięty
związki frazeologiczne:
wcinać się na imprezę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (2.3) cut in
  • rosyjski: (1.2) поглощать
źródła:
  1. Dariusz Chętkowski z uczniami, Ostatni weekend, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.