Iza (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈiza], AS: [iza]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) zdrobn. Izabela; zob. też Iza w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Iza wyjęła kanapkę i zaczęła wcinać, paprząc sobie palce w maśle[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Izabela
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dariusz Chętkowski z uczniami, Ostatni weekend, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

Iza (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) poufała forma imienia Izabela[1]
(1.2) poufała forma imienia Izidora[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. (1.1) Izabela ż
rzecz. (1.2) Izidora ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „Izabela” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
  2. Hasło „Izidora” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.