dukat (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈdukat], AS: [dukat]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hist. złota moneta używana w Europie od XIII do XIX w.[1]; zob. też dukat w Wikipedii
- (1.2) hist. miara masy określająca stosunek ilości metalu szlachetnego do wagi brutto stopu[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dukat dukaty dopełniacz dukata dukatów celownik dukatowi dukatom biernik dukat dukaty narzędnik dukatem dukatami miejscownik dukacie dukatach wołacz dukacie dukaty - przykłady:
- (1.1) Dam ci trzysta dukatów i miejsce na moim dworze.[3]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) garść / wór dukatów
- synonimy:
- (1.1) czerwony złoty, pot. czerwoniec, holender; daw. cząty
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) sztuka złota
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. dukacik m
- przym. dukatowy
- związki frazeologiczne:
- nie ten bogaty, kto ma dukaty • za grosz cię powieszą, a za dukat ujdziesz
- etymologia:
- (1.1) łac. ducatus < łac. ducalis → książęcy; wł. ducato → księstwo
- uwagi:
- (1.1) w numizmatyce określenie wywodzone zazwyczaj od słowa „ducat” umieszczanego w inskrypcjach na dukatach weneckich[4], wytwarzanych od 1284 r. i będących w Europie wzorem dla innych wartościowych monet złotych[5]
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ducat
- baskijski: (1.1) dukat
- chorwacki: (1.1) dukat
- czeski: (1.1) dukát m
- esperanto: (1.1) dukato
- francuski: (1.1) ducat m
- hiszpański: (1.1) ducado m
- interlingua: (1.1) ducato
- jidysz: (1.1) רענדל (rendl) n
- kataloński: (1.1) ducat
- łaciński: (1.1) ducatus
- macedoński: (1.1) дукат (dúkat) m
- niderlandzki: (1.1) dukaat m
- niemiecki: (1.1) Dukat m
- normandzki: (1.1) ducat
- portugalski: (1.1) ducado m
- rosyjski: (1.1) дукат (dukát) m
- słowacki: (1.1) dukát m
- słoweński: (1.1) dukat
- szwedzki: (1.1) dukat
- węgierski: (1.1) dukát
- włoski: (1.1) ducato m
- źródła:
- ↑ Hasło „dukat” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „dukat” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Zofia Kossak, Błogosławiona wina
- ↑ Ryszard Kiersnowski, Moneta w kulturze wieków średnich, Warszawa 1988, s. 138, 332
- ↑ Słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa 1991, s. 202
dukat (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) hist. dukat[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „dukat” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.