kolęda (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kɔˈlɛ̃nda], AS: [kolẽnda], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. pieśń religijna, tematycznie nawiązująca do Bożego Narodzenia; zob. też kolęda w Wikipedii
- (1.2) rel. wizyta duszpasterska w domach wiernych w okresie po Bożym Narodzeniu; zob. też kolęda (wizyta duszpasterska) w Wikipedii
- (1.3) etn. zwyczaj polegający na obchodzeniu gospodarstw przez kolędników w okresie świąt Bożego Narodzenia
- (1.4) st.pol. Nowy Rok[1]
- (1.5) st.pol. rodzaj dziesięciny[1]
- (1.6) st.pol. opowiadania ewangeliczne o narodzinach Jezusa Chrystusa[1]
- odmiana:
- (1.1-6)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolęda kolędy dopełniacz kolędy kolęd celownik kolędzie kolędom biernik kolędę kolędy narzędnik kolędą kolędami miejscownik kolędzie kolędach wołacz kolędo kolędy - przykłady:
- (1.1) W wieczór wigilijny będziemy śpiewali kolędy.
- (1.2) Jutro po południu będzie chodził ksiądz po kolędzie na naszej ulicy.
- (1.3) W drugi dzień świąt młodziki chodzą po wsi po kolędzie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) angielska / góralska / niemiecka / polska / popularna / przepiękna / staropolska / tradycyjna / znany kolęda • kolędy różnych narodów • autor / autorstwo / interpretacja / melodia / słowa / tekst / zwrotka kolędy • koncert / konkurs / przegląd / śpiewnik / wieczór / zbiór kolęd • wieczór z kolędami • śpiewać / wyśpiewywać / zaintonować kolędę • posłuchać / słuchać / wysłuchać kolęd • kolędy na jazzowo
- (1.2) doroczna kolęda • chodzić po kolędzie • przeoczyć / przyjąć / przyjmować / rozpoczynać / wpuszczać kolędę
- (1.3) chodzić po kolędzie • przychodzić z kolędą
- synonimy:
- (1.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) kolynda
- (1.2) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) kolynda
- (1.3) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) kolynda
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pieśń
- (1.2) obrzęd
- (1.3) obrzęd
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kolędnik mos, kolędowanie n
- zdrobn. kolędeczka ż
- czas. kolędować ndk., pokolędować dk.
- przym. kolędowy, kolędny, kolędniczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- czes. kolada < łac. calendae[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) carol, Christmas carol
- baskijski: (1.1) Gabon-kanta
- białoruski: (1.1) каляда ż; (1.3) каляда ż
- czeski: (1.1) koleda ż
- duński: (1.1) julesang w
- esperanto: (1.1) kristnaska kanto, kristanaska karolo, kolendo; (1.3) kolendado
- francuski: (1.1) noël m
- hiszpański: (1.1) villancico m
- jidysz: (1.1) קאָלענדע ż (kolende); (1.2) קאָלענדע ż (kolende)
- kaszubski: (1.1) kòlãda ż
- niemiecki: (1.1) Weihnachtslied n
- nowogrecki: (1.1) κάλαντα lm n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) колядка ż
- słowacki: (1.1) koleda ż
- szwedzki: (1.1) julsång w
- ukraiński: (1.1) коля́дка ż; (1.3) коляда́ ż
- wilamowski: (1.1) kuöland n, kuøland n, kuøljynda ż, kolaond n, koland n
- włoski: (1.1) pastorale ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.