kolędować (język polski)

wymowa:
, IPA: [ˌkɔlɛ̃nˈdɔvaʨ̑], AS: [kolẽndovać], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę akc. pob.
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) chodzić po kolędzie
(1.2) śpiewać kolędy
odmiana:
(1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Chłopcy przebrali się i poszli kolędować po domach.
(1.2) Po wieczerzy wigilijnej wspólnie kolędowaliśmy przy akompaniamencie gitary.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kolęda ż, kolędeczka ż, kolędnik m, kolędowanie n
przym. kolędowy, kolędniczy, kolędny
czas. pokolędować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.