kolędowanie (język polski)
.jpg.webp)
kolędowanie (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔlɛ̃ndɔˈvãɲɛ], AS: [kolẽndovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) śpiewanie kolęd
- (1.2) etn. chodzenie po kolędzie
- (1.3) rel. o księdzu: chodzenie po kolędzie z wizytą duszpasterską do parafian
- (1.4) pot. żart. chodzenie od drzwi do drzwi
- odmiana:
- (1.1-4) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik kolędowanie dopełniacz kolędowania celownik kolędowaniu biernik kolędowanie narzędnik kolędowaniem miejscownik kolędowaniu wołacz kolędowanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1-4) niekolędowanie
- hiperonimy:
- (1.1) śpiewanie
- (1.3) wizytowanie
- (1.4) chodzenie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kolęda ż, kolędeczka ż, kolędnik m
- czas. pokolędować, kolędować ndk.
- przym. kolędowy, kolędny, kolędniczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od kolędować
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) carolling
- białoruski: (1.2) калядаванне n
- bułgarski: (1.2) коледуване n
- czeski: (1.2) koledování n
- słowacki: (1.1) koledovanie n; (1.2) koledovanie n
- ukraiński: (1.2) колядува́ння n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.