narodziny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnarɔˈʥ̑ĩnɨ], AS: [naroʒ́ĩny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) akt przyjścia na świat potomstwa, dziecka

(1.2) przen. powstanie, początek, rozpoczęcie się czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	narodziny
dopełniacz	narodzin
celownik	narodzinom
biernik	narodziny
narzędnik	narodzinami
miejscownik	narodzinach
wołacz	narodziny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) narodziny epoki

synonimy:

(1.1) rodzenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. narodzenie n, rodzenie n, urodzenie n, rodzic m, rodzicielka n, rodzeństwo n, urodziny nmos, urodzaj m, rodzicielstwo n

czas. narodzić, narodzić się dk., rodzić ndk., urodzić dk.

przym. narodzinowy, rodzony, rodzicielski, urodzinowy, urodzajny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) birth, nascence, childbirth
• arabski: (1.1) ولادة ż (wilāda), ميلاد m (mīlād), مولد m (mawlid)
• duński: (1.1) fødsel w; (1.2) fødsel w
• esperanto: (1.1) naskiĝo^[1]
• fiński: (1.1) syntymä; (1.2) syntymä
• francuski: (1.1) naissance ż
• gudźarati: (1.1) ઉદ્ભવ m (udbhava), જનમ m, જન્મ m (janma)
• hawajski: (1.1) hānau
• japoński: (1.1) 産み(うみ) (umi), 生み(うみ) (umi)
• jidysz: (1.1) געבורט ż n (geburt), געבוירן n (gebojrn)
• kaszubski: (1.1) narodzënë; (1.2) roczëzna
• maltański: (1.1) wild
• niemiecki: (1.1) Geburt ż
• norweski (bokmål): (1.1) fødsel m; (1.2) fødsel m
• ormiański: (1.1) ծնունդ (cnund)
• pali: (1.1) jāti ż
• rosyjski: (1.1) рожде́ние n; (1.2) рожде́ние n
• sanskryt: (1.1) भाव m (bhāva), जनी ż (jani), अनस् n (anas)
• tuvalu: (1.1) fānauga
• włoski: (1.1) nascita ż
• wolof: (1.1) juddu

źródła: