urodzaj (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) fakt, że coś się dobrze rodzi; t. rezultat zasiewu i uprawy[1]
- (1.2) pot. obfitość, duża ilość czegoś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik urodzaj urodzaje dopełniacz urodzaju urodzajów celownik urodzajowi urodzajom biernik urodzaj urodzaje narzędnik urodzajem urodzajami miejscownik urodzaju urodzajach wołacz urodzaju urodzaje - przykłady:
- (1.1) Urodzaj tego roku będzie dobry — i wiedziałem to z góry, bo jak mnie ma Bóg czem dotknąć, to mi zsyła znak[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1-2) nieurodzaj
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. narodziny nmos, urodzajność ż
- przym. urodzajny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) abundance
- białoruski: (1.1) ураджай m; (1.2) ураджай m
- rosyjski: (1.1) урожай m; (1.2) урожай m
- ukraiński: (1.1) врожай m
- źródła:
- ↑
Hasło „urodzaj” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Henryk Sienkiewicz Rodzina Połanieckich
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.