געבוירן (jidysz)

transliteracja:

YIVO: geboyrn; polska: gebojrn

wymowa:

IPA: /gɛˈbɔjʀn/; IPA: [gəˈbɔə̯ʀn̩]

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) rodzić, wydawać na świat

(1.2) poczynać, płodzić

przymiotnik

(2.1) urodzony, z urodzenia

(2.2) wrodzony^[1][2][3]

rzeczownik, rodzaj nijaki

(3.1) urodzenie, narodzenie, narodziny

odmiana:

(1.1-2) lp איך געבויר, דו געבוירסט, ער / זי / עס געבוירט ‖ lm מיר געבוירן, איר געבוירט, זיי געבוירן ‖ fp האָבן + געבוירן

(2.1-2) דער געבוירענער, די געבוירענע, דאָס געבוירענע, דעם געבוירענעם

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) געבוירן ווערן → rodzić się, przychodzić na świat

(2.1) אַ געבוירענע → z domu, z panny, de domo

(3.1) פֿון געבוירן אָן → od urodzenia

(3.1) געבוירן־טאָג → data urodzenia; urodziny, rocznica urodzin^[4]

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. געבורט, געבירט, געבוירער

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. gebern, por. niem. gebären^[5]

uwagi:

(1.1-2) Warianty: געבאָרן (geborn), געבערן (gebern).

(2.1-2) Wariant: געבאָרן (geborn).

źródła: