wizyta (język polski)

wymowa:
IPA: [vʲiˈzɨta], AS: [vʹizyta], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pobyt u kogoś jako gość w celach towarzyskich lub oficjalnych
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wszyscy pojechaliśmy z wizytą do naszej rodziny w Niemczech.
(1.1) Byłem zaskoczony wizytą sąsiada i nie miałem go czym poczęstować.
(1.1) W gazecie pisali o wizycie polskiego prezydenta w Stanach Zjednoczonych.
(1.1) Wujek nigdy nie lubił wizyt nieproszonych gości.
składnia:
kolokacje:
(1.1) krótka / długa / szybka / długo oczekiwana / nieoczekiwana / niezapowiedziana wizyta • stałe / częste wizyty • wizyta oficjalna / formalna / służbowa / kontrolna / prywatna / sąsiedzka / domowa / lekarska / przyjacielska • pierwsza / druga / … wizyta • wizyta w szpitalu / w więzieniu / w muzeum / w banku • wizyta prezydenta / premiera / itd. • robić komuś wizytę (nieformalnie, potocznie) • wpadać / wpaść do kogoś z wizytą • składać / złożyć komuś wizytę • umawiać się / umówić się na wizytę • przyjmować wizyty
synonimy:
(1.1) odwiedziny, pobyt, audiencja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wizytownik mrz, wizytacja ż, wizytator mos, wizytatorka ż, wizytówka ż, wizytka ż, wizytowanie n, zwizytowanie n
czas. wizytować ndk., zwizytować dk.
przym. wizytowy, wizytówkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. visite < franc. visiter < łac. visitare[1][2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 118.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wizyta” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.