prywatny (język polski)

znak informujący, teren jest prywatny (1.5)
wymowa:
IPA: [prɨˈvatnɨ], AS: [pryvatny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) będący czyjąś osobistą własnością
(1.2) niebędący własnością skarbu państwa ani państwowej instytucji (lub przynajmniej państwo nie ma większości w akcjonariacie)
(1.3) dotyczący czyichś osobistych spraw
(1.4) wynajęty do osobistego użytku
(1.5) nie dla każdego dostępny
(1.6) niereprezentujący żadnej instytucji
(1.7) inform. o dostępie ograniczonym do metod z tej samej klasy
odmiana:
(1.1-7)
przykłady:
(1.1) To mój prywatny laptop, a nie firmowy.
(1.2) Pensje w prywatnych spółkach nie ograniczane przez ustawę kominową.
(1.3) Nie odpowiem na to pytanie. To moja prywatna sprawa.
(1.4) To nasz prywatny trener golfa.
(1.5) To prywatny klub, trzeba mieć zaproszenie.
(1.6) Jako prywatny człowiek zdziałasz mniej, niż mając do dyspozycji zasoby wielkiej organizacji.
(1.7) Metody prywatne nie dziedziczone w klasach potomnych.
składnia:
kolokacje:
prywatna inicjatywateren prywatny • oskarżyciel prywatny • metoda prywatna • pole prywatne
synonimy:
(1.1) osobisty, własny
(1.2) niepubliczny
(1.3) osobisty, własny
(1.4) osobisty, własny
(1.5) elitarny, zamknięty
(1.6) niezależny
antonimy:
(1.1) wspólny
(1.2) państwowy
(1.5) ogólnodostępny
(1.7) publiczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prywatność ż, prywaciarz m, prywata ż, prywatka ż, prywatyzacja ż
przysł. prywatnie
czas. prywatyzować, sprywatyzować
przym. prywatyzacyjny
związki frazeologiczne:
klucz prywatny
etymologia:
niem. privat < łac. privatus[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „prywatny” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.