oskarżyciel (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek, który oskarża
- (1.2) praw. w procesie karnym osoba wnosząca do sądu akt oskarżenia przeciw komuś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oskarżyciel oskarżyciele dopełniacz oskarżyciela oskarżycieli celownik oskarżycielowi oskarżycielom biernik oskarżyciela oskarżycieli narzędnik oskarżycielem oskarżycielami miejscownik oskarżycielu oskarżycielach wołacz oskarżycielu oskarżyciele depr. M. i W. lm: (te) oskarżyciele - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) oskarżyciel publiczny / prywatny / posiłkowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.2) prokurator
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. oskarżycielstwo n, oskarżenie n, oskarżony mos
- forma żeńska oskarżycielka ż
- przym. oskarżycielski
- przysł. oskarżycielsko
- czas. oskarżać, oskarżyć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) accuser, impeacher; (1.2) prosecutor, the prosecution, accuser
- bengalski: (1.2) অভিশংসক
- białoruski: (1.1) абвінаваўца m; (1.2) абвінаваўца m
- chiński standardowy: (1.2) 原告
- czeczeński: (1.1) бехкевархо; (1.2) бехкевархо
- estoński: (1.1) süüdistaja
- fiński: (1.2) syyttäjä
- kaszubski: (1.2) òskarżëcél m, skarżëcél m
- kazachski: (1.1) айыптаушы; (1.2) айыптаушы
- litewski: (1.1) kaltintojas m
- łotewski: (1.1) apsūdzētājs m
- macedoński: (1.1) обвинител
- mongolski: (1.2) яллагч
- ormiański: (1.2) դատախազ
- rosyjski: (1.1) обвинитель m
- walijski: (1.2) erlynydd m
- węgierski: (1.2) ügyész
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.