spółka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈspuwka], AS: [spuu̯ka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zarz. praw. rodzaj podmiotu prawnego z reguły powstały na mocy umowy wspólników; zob. też spółka w Wikipedii

(1.2) pot. porozumienie, układ

(1.3) gw. (Poznań) potrawa z ugotowanego grochu i pęczaku^[1]

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	spółka	spółki
dopełniacz	spółki	spółek
celownik	spółce	spółkom
biernik	spółkę	spółki
narzędnik	spółką	spółkami
miejscownik	spółce	spółkach
wołacz	spółko	spółki

przykłady:

(1.1) Od dzisiaj jestem wspólnikiem spółki „Kowalski i synowie”.

składnia:

kolokacje:

(1.1) założyć / zarejestrować spółkę • członek zarządu / pełnomocnik / prokurent / rada nadzorcza spółki

synonimy:

(1.1) skr. s-ka, sp.

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) spółka akcyjna, spółka dominująca / pot. spółka matka, spółka europejska, spółka handlowa, spółka jawna, spółka komandytowa, spółka osobowa, spółka prawa cywilnego, spółka partnerska, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka zależna / pot. spółka córka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wspólnik m, wspólniczka ż, spółkowanie n

zdrobn. spółeczka ż

zgrub. spóła ż

czas. spółkować

przym. spółkowy, wspólny

przysł. społem

związki frazeologiczne:

na spółce z babą to i diabeł źle wyszedł

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) company
• arabski: (1.1) شركة ż
• białoruski: (1.1) таварыства n, кампанія ż
• bułgarski: (1.1) дружество n
• chiński standardowy: (1.1) 公司 (gōngsī)
• duński: (1.1) selskab n; (1.2) selskab n
• esperanto: (1.1) kompanio
• hiszpański: (1.1) sociedad ż
• karpatorusiński: (1.1) сполка ż
• kataloński: (1.1) companyia ż
• niemiecki: (1.1) Gesellschaft ż
• nowogrecki: (1.1) εταιρεία ż
• rosyjski: (1.1) общество n
• szwedzki: (1.1) bolag n
• ukraiński: (1.1) товариство n, спілка ż
• wilamowski: (1.1) spułka ż; (1.2) spułka ż; (1.3) spułka ż
• włoski: (1.1) società ż

źródła: