umówić (język polski)

wymowa:
IPA: [ũˈmuvʲiʨ̑], AS: [ũmuvʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. umawiać)

(1.1) uzgodnić, zaplanować czyjeś spotkanie
(1.2) ustalić, uzgodnić, postanowić, określić wraz z kimś

czasownik zwrotny dokonany umówić się (ndk. umawiać się)

(2.1) uzgodnić, zaplanować spotkanie z kimś
(2.2) ustalić, uzgodnić, postanowić, określić wraz z kimś
odmiana:
(1) koniugacja VIa
(2) koniugacja VIa
przykłady:
(2.1) Umówiła się na randkę.
składnia:
(1.1) umówić + B. (kogoś) z + N. (kimś)
(2.1) umówić się z + N.
(2.2) umówić się na / o + B. • umówić się co do / w kwestii + D. • umówić się, że + M.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. umawiać (się) ndk.
rzecz. umówienie dk., umawianie ndk., umowa, umowność
przym. umowny
przysł. umownie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) zwykle w stronie biernej
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.