kolędniczy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z kolędnikiem lub kolędowaniem, dotyczący kolędnika lub kolędowania
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kolędniczy kolędnicza kolędnicze kolędniczy kolędnicze dopełniacz kolędniczego kolędniczej kolędniczego kolędniczych celownik kolędniczemu kolędniczej kolędniczemu kolędniczym biernik kolędniczego kolędniczy kolędniczą kolędnicze kolędniczych kolędnicze narzędnik kolędniczym kolędniczą kolędniczym kolędniczymi miejscownik kolędniczym kolędniczej kolędniczym kolędniczych wołacz kolędniczy kolędnicza kolędnicze kolędniczy kolędnicze nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Już w listopadzie zespół kolędniczy rozpoczyna przygotowania.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kolędowanie n, kolędeczka ż, kolęda ż, kolędnik m
- czas. pokolędować, kolędować ndk.
- przym. kolędny, kolędowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kolędnik + -y
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) колядный
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.