kanopa (język polski)

kanopy egipskie (1.1)
kanopa etruska (1.2)
wymowa:
IPA: [kãˈnɔpa], AS: [kãnopa], zjawiska fonetyczne: nazal. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szt. archeol. cylindryczne naczynie, gliniana lub alabastrowa urna egipska, w której przechowywano wnętrzności zmarłego, wyjęte podczas balsamowania, używane od czasów Nowego Państwa (XVI w. p.n.e.)[1]; zob. też kanopa w Wikipedii
(1.2) szt. archeol. popielnica etruska, wykonana z brązu lub gliny[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) U starożytnych Egipcjan kanop było zawsze cztery: o pokrywie rzeźbionej na kształt człowieka, pawiana, sokoła i szakala, odpowiednio dla wątroby, płuc, jelit i żołądka.
(1.1) W trakcie mumifikacji nie chowano serca do kanopy, bowiem Egipcjanie wierzyli, że jest ono siedliskiem duszy. Zostawione w ciele, miało zostać później na sądzie u Anubisa położone na szali z piórkiem Ma'at (bogini porządku i sprawiedliwości). Jeśli serce było zbyt ciężkie od złych uczynków, pożerał je demon Ammit. Tak kończyła się wędrówka duszy do nieśmiertelności. Nazywano to powtórną śmiercią.
(1.2) Kanopy etruskie przybierały kształt antropomorficzny w VII i VI w. p.n.e.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) urna kanopska
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kanopa ż
przym. kanopski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. Canopus < gr. Κάνωβος (Kánōbos) lub rzadsze: gr. Κάνωπος (Kánōpos)[2], grecka nazwa miasta, położonego w delcie Nilu, w okolicach dzisiejszej Aleksandrii, związana z tamtejszym kultem bożka Kanoposa, czczonego przez Greków w czasach hellenistycznych; powiązanie bożka Kanoposa z tymi urnami jest błędem pierwszych egiptologów, którzy urny te uznali za wyobrażenie tegoż bożka[1]
(1.2) nazwa pochodzi od błędnie wywiedzionych analogii z kanopami egipskimi (1.1)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) canopic jar; (1.2) canopic jar
  • francuski: (1.1) canope
  • japoński: (1.1) カノプス壺
  • niemiecki: (1.1) Kanope ż; (1.2) Kanope ż
  • słowacki: (1.1) kanopa ż; (1.2) kanopa ż
  • włoski: (1.1) canopo m; (1.2) canopo m
źródła:
  1. 1 2 3 4 hasło kanopa w: Popularna Encyklopedia Powszechna PWN, tom VI, s. 198, Warszawa 2002, isbn 83-85719-66-0
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kanopa” w: Greek, Latin, Arabic, Old Norse Word Study Tool.

kanopa (język litewski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kopyto
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kanopinis
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kanopa (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archeol. kanopa (naczynie egipskie lub etruskie)[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „kanopa” w: Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kanopa” w: Encyclopaedia Beliana, Centrum spoločných činností Slovenskej akadémie vied, Encyklopedický ústav.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.