wędrówka (język polski)
wędrówka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [vɛ̃nˈdrufka], AS: [vẽndrufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) turyst. sport. piesze przemieszczanie się połączone z odwiedzaniem kolejnych miejsc
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wędrowanie n, wędrownik mos, wędrowniczka ż, wędrowiec mos, wędrowniczek mos
- czas. wędrować
- przym. wędrowny, wędrowniczy, wędrówkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) trek, hike, wander, wandering, ramble, roam, trip
- kaszubski: (1.1) wanoga ż, réza ż
- niderlandzki: (1.1) wandeling ż, trektocht ż
- niemiecki: (1.1) Wanderung ż
- rosyjski: (1.1) стра́нствие n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.