wędrowanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌvɛ̃ndrɔˈvãɲɛ], AS: [vẽndrovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) przemierzanie długiej drogi
- (1.2) częste zmienianie miejsca pobytu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik wędrowanie dopełniacz wędrowania celownik wędrowaniu biernik wędrowanie narzędnik wędrowaniem miejscownik wędrowaniu wołacz wędrowanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wędrówka ż, wędrowiec mos, wędrownik mos, wędrowniczek mos, wędrowniczka ż
- czas. wędrować
- przym. wędrowny, wędrowniczy, wędrówkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) вандраванне n, падарожніцтва n; (1.2) вандраванне n, бадзянне n
- niemiecki: (1.1) Wandern n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.