wędrowniczek (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) zdrobn. od: wędrownik
- (1.2) rzad. mały wędrowiec
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wędrowniczek wędrowniczkowie dopełniacz wędrowniczka wędrowniczków celownik wędrowniczkowi wędrowniczkom biernik wędrowniczka wędrowniczków narzędnik wędrowniczkiem wędrowniczkami miejscownik wędrowniczku wędrowniczkach wołacz wędrowniczku wędrowniczkowie depr. M. i W. lm: (te) wędrowniczki - przykłady:
- (1.2) „O Janku Wędrowniczku” jest tytułem zbiorku wierszy dla dzieci.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wędrowanie n, wędrowiec mos, wędrownik mos, wędrowniczka ż, wędrówka ż, zawędrowanie n
- czas. wędrować ndk., zawędrować dk., zawędrowywać ndk.
- przym. wędrowny, wędrowniczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wędrownik + -ek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: wędrownik
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.