mumifikacja (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) samoistny proces wysychania zwłok
(1.2) proces konserwacji zwłok w celu zabezpieczenia przed rozkładem
(1.3) med. wysychanie obumarłych tkanek spowodowane zaburzeniem dopływu krwi[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Każda kultura, która stosowała mumifikację, miała własny, niepowtarzalny sposób jej wykonywania[2].
składnia:
(1.1) mumifikacja + D.
(1.2) mumifikacja + D.
kolokacje:
(1.1) mumifikacja naturalna / ciała / zwłok
(1.2) mumifikacja celowa / zwłokdokonywanie / istota / praktykowanie / proces / rodzaje mumifikacji
synonimy:
(1.1) strupieszenie
(1.2) balsamowanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mumifikowanie n, zmumifikowanie n, mumia ż
czas. mumifikować ndk., zmumifikować dk.
przym. mumifikacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
arab. مومية (mūmiyyah), łac. facio
uwagi:
zwykle w lp
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „mumifikacja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. z Internetu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.