echo (język polski)

echo (1.5) serca
echo (1.6) dna
wymowa:
IPA: [ˈɛxɔ], AS: [eχo]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) akust. powtórzenie dźwięku słyszalne wskutek odbicia się go od oddalonej powierzchni[1]; zob. też echo w Wikipedii
(1.2) akust. elektron. sztuczny efekt echa (1.1) uzyskany elektronicznie
(1.3) przen. nawiązanie do czegoś z przeszłości[1]
(1.4) przen. wieść o czymś lub reakcja na coś[1]
(1.5) med. pot. obraz wewnętrzny narządu uzyskany w ultrasonografii
(1.6) techn. pot. obraz podwodny uzyskany w sonarze
(1.7) ogrod. archit. budowla ogrodowa wzmacniająca dźwięk w celu uzyskania efektu jego powtórzenia
(1.8) bot. roln. odmiana szpinaku[2]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Lubię rozmawiać z echem w górach.
(1.1) Lecz nikt samotny w dolinie albo też gdzie pomiędzy górami i w zaroślach, nie ośmiela się budzić echo uśpione, w mniemaniu, że ono pochodzi od duchów przeciwko człowiekowi[3].
(1.4) Jedno jest pewne, sprawa nie przejdzie bez echa[4].
składnia:
kolokacje:
(1.1) echolaliaecholokacjaechosonda
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.7) folly
hiponimy:
(1.1) pogłos
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. praecho n
przym. echowy
związki frazeologiczne:
przejść bez echa • pozostać bez echa
etymologia:
uwagi:
por. pogłos
zob. też echo w Wikicytatach
zob. też echo (ujednoznacznienie) w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „echo” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Zofia Dobrakowska-Kopecka, Kazimiera Pyszkowska, Warzywa z mojego ogródka, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987, s. 127.
  3. Oskar Kolberg, Lud: jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce, tom 17, drukarnia Jana Jaworskiego, 1884.
  4. http://m.poznan.eska.pl/newsy/zycie-poznanskiej-rodziny-na-zywo-w-internecie-kamery-sledza-ja-24-godziny-na-dobe/77734

echo (język angielski)

wymowa:
enPR: ĕ'kō, IPA: /ˈekəʊ/, X-SAMPA: /"ek@U/
wymowa amerykańska
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) akust. echo

czasownik

(2.1) odbijać się echem
(2.2) powtarzać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. anechoic
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

echo (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [ˈe.ʧ̑o]
homofon: hecho
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) daw. rzut, strzał

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od echar
odmiana:
(1.1) lp echo; lm echos
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) lanzamiento, tiro
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. iactus[1]
uwagi:
źródła:

echo (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) akust. echo
odmiana:
(1.1) echo, echus[1] (deklinacja IV)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἠχώ
uwagi:
(1.1) wyjątek rodzaju żeńskiego, odmiana nieregularna
źródła:

echo (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) akust. echo[1]
(1.2) pot. sygnał[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ozvena
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. echový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 166.

echo (wenedyk)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) akust. echo
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.