pogłos (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fiz. wywołane działaniem fal odbitych w pomieszczeniu zamkniętym, przedłużenie czasu trwania danego dźwięku; zob. też pogłos w Wikipedii

(1.2) akust. zwielokrotnienie dźwięku^[1]

(1.3) książk. nawiązanie do zdarzeń i zjawisk wcześniejszych^[2]

(1.4) muz. sztuczny efekt stosowany m.in. w muzyce elektronicznej imitujący zachowanie się dźwięku w przestrzeniach zamkniętych

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pogłos	pogłosy
dopełniacz	pogłosu	pogłosów
celownik	pogłosowi	pogłosom
biernik	pogłos	pogłosy
narzędnik	pogłosem	pogłosami
miejscownik	pogłosie	pogłosach
wołacz	pogłosie	pogłosy

przykłady:

(1.1) W pustych korytarzach czy pustych salach pogłos jest bardzo długi^[3].

(1.1) Był to pogłos jakiejś rockowej ballady, której słowa wydały się Kubie dziwnie znajome^[4].

(1.1) Ich szepty niosły się wyraźnie dzięki pogłosowi^[5].

(1.1) Na (…) płycie słyszymy melodie znanych pieśni kościelnych, jednak zamiast słów pojawiają się inne dźwięki: szumy, trzaski, dziwne pogłosy^[6].

(1.1) Wiele cenionych przez realizatorów pogłosów płytowych tłumi częstotliwości powyżej 5 kHz^[7].

(1.4) W latach pięćdziesiątych studia coraz częściej wyposażane były w urządzenia do wytwarzania sztucznego pogłosu^[3].

(1.4) Czasem w trakcie pracy nad miksem możemy zauważyć, że przesadziliśmy z pogłosem^[8].

(1.4) Przyszła pora na omówienie jednego z najbardziej nadużywanych efektów przez młodych producentów. Tak, mowa o pogłosie (…)^[9].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) echo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pogłaśnianie n, pogłoska ż, pogłośnienie n

czas. pogłaśniać ndk., pogłośnić dk.

przym. pogłosowy, głosowy, głośnikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. po + głos

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) aftersound; (1.4) reverb

źródła: