głosowy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z głosem, dotyczący głosu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik głosowy głosowa głosowe głosowi głosowe dopełniacz głosowego głosowej głosowego głosowych celownik głosowemu głosowej głosowemu głosowym biernik głosowego głosowy głosową głosowe głosowych głosowe narzędnik głosowym głosową głosowym głosowymi miejscownik głosowym głosowej głosowym głosowych wołacz głosowy głosowa głosowe głosowi głosowe nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Cechy odróżniające człowieka od innych istot żywych to: wyprostowana postawa, wzrok skierowany do przodu, chwytliwe dłonie, złożony aparat głosowy, długi okres zależności potomstwa od rodziców, stałość popędu seksualnego[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) struna głosowa • fałd głosowy • aparat głosowy • aktor głosowy • poczta głosowa • czat / komunikator / system / kanał głosowy • wybieranie głosowe • komunikacja / technologia / łączność głosowa • interpretacja / modulacja / artykulacja głosowa • jednogłosowy / dwugłosowy / trójgłosowy / czterogłosowy / pięciogłosowy / … / dziesięciogłosowy / wielogłosowy • ekwiwalent głosowy
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) bezgłosowy
- hiperonimy:
- (1.1) dźwiękowy, foniczny
- hiponimy:
- (1.1) wokalny, werbalny
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. głos m, głosik m, głośnia ż, głosowanie n, zagłosowanie n, przegłosowywanie n, przegłosowanie n, głośnik m, głośność ż, głoska ż, zgłoska ż, głosiciel m, głosicielka ż, wygłos m, przegłos m, pogłos m, bezgłos m, głosowość ż, głośniczek mrz
- czas. głosować ndk., zagłosować dk., przegłosowywać ndk., przegłosować dk.
- przym. głośny, głośnikowy, głośniowy, głosowaniowy, głoskowy, zgłoskowy, pogłosowy, bezgłośny, ogłoszeniowy
- przysł. głośno, głosowo, głoskowo, bezgłośnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. głos + -owy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) vocal
- białoruski: (1.1) галасавы
- bułgarski: (1.1) гласов
- łaciński: (1.1) vocalis
- nowogrecki: (1.1) φωνητικός
- perski: (1.1) آوازی
- rosyjski: (1.1) голосовой
- słowacki: (1.1) hlasový
- ukraiński: (1.1) голосовий
- włoski: (1.1) vocale
- źródła:
- ↑ Wiesława Aue, Człowiek w środowisku. Podręcznik, cz. 1, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2006, ISBN 978-83-02-09685-3, s. 8.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.