cud (język polski)

wymowa:

IPA: [ʦ̑ut], AS: [cut], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. niezwykły akt działania siły nadprzyrodzonej; zob. też cud (religia) w Wikipedii

(1.2) przen. rzecz niezwykła, niespodziewana, mało prawdopodobna

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cud	cuda / cudy[1]
dopełniacz	cudu	cudów
celownik	cudowi	cudom
biernik	cud	cuda / cudy
narzędnik	cudem	cudami
miejscownik	cudzie	cudach
wołacz	cudzie	cuda / cudy

przykłady:

(1.1) Apostołowie chodzili i czynili cuda.

(1.2) To prawdziwy cud! Auto zostało całkowicie zniszczone w wypadku, a on wyszedł z niego bez żadnych ran!

składnia:

kolokacje:

(1.2) siedem cudów świata

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cudowność ż, cudak m, cudaczność ż

przym. cudowny, cudny, cudaczny

przysł. cudownie, cudnie, cudacznie

czas. cudować

związki frazeologiczne:

cud-miód • cuda na kiju • dzielnica cudów • ósmy cud świata

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) wonder, wonderwerk
• ajmara: (1.1) milagro
• albański: (1.1) mrekulli ż
• amharski: (1.1) ተአምር (täʾämr)
• angielski: (1.1) miracle, wonder
• arabski: عجيبة ż, أعجوبة ż, معجزة ż, عجب m
• aragoński: (1.1) miraglo m
• asturyjski: (1.1) milagru m
• azerski: (1.1) möcüzə
• baskijski: (1.1) mirari
• baszkirski: (1.1) мөғжизә (möğžizä)
• bengalski: (1.1) আশ্চর্য (ashcôrjô)
• białoruski: (1.1) цуд m (cud); (1.2) цуд m
• bislama: (1.1) merikel
• bośniacki: (1.1) čudo n
• bułgarski: (1.1) чудо n (čudo)
• cebuano: (1.1) milagro
• chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 奇跡 / uproszczony 奇迹 (qíjī)
• chorwacki: (1.1) čudo n
• czamorro: (1.1) milagro
• czeski: (1.1) zázrak m
• cziczewa: (1.1) choziziswa
• dinka: (1.1) jäŋ gɔ̈i, kɔc gɔ̈i
• duński: (1.1) mirakel w; (1.2) mirakel w
• dzongkha: (1.1) ཆོ་འཕྲུལ (cho 'phrul), རྫུ་འཕྲུལ (rdzu 'phrul)
• erzja: (1.1) тамаша (tamaša)
• esperanto: (1.1) miraklo; (1.2) miraklo
• estoński: (1.1) ime
• estremadurski: (1.1) milagru m
• farerski: (1.1) undur n
• fiński: (1.1) ihme
• francuski: (1.1) miracle m
• friulski: (1.1) meracul m
• fryzyjski: (1.1) merakel, wûnder n
• gagauski: (1.1) nehoş
• galicyjski: (1.1) milagre m
• gocki: (1.1) 𐍄𐌰𐌹𐌺𐌽 (taikn)
• gruziński: (1.1) სასწაული (sastsauli)
• gudźarati: (1.1) ચમત્કાર m (camatkāra)
• haitański: (1.1) mirak
• hausa: (1.1) mu'ujiza
• hawajski: (1.1) hana mana
• hebrajski: (1.1) נס m (nes)
• hindi: (1.1) चमत्कार m (čamatkār)
• hiszpański: (1.1) milagro m; (1.2) milagro m, maravilla ż, prodigio m
• ido: (1.1) miraklo
• igbo: (1.1) ihebube
• indonezyjski: (1.1) keajaiban
• interlingua: (1.1) miraculo
• irlandzki: (1.1) míorúilt ż
• islandzki: (1.1) kraftaverk n, undur n, jarteikn n
• japoński: (1.1) 奇跡 (きせき, kiseki), ミラクル (mirakuru); (1.2) 不思議 (ふしぎ, fushigi)
• jidysz: (1.1) נס m (nes); (1.2) נס m (nes)
• joruba: (1.1) ìyanu, iṣẹ́ ìyanu
• kannada: (1.1) ಅದ್ಬುತ (adbuta)
• kantoński: (1.1) 奇跡 (kei4 zik1)
• karpatorusiński: (1.1) чудо n (čudo)
• kaszubski: (1.1) cud m
• kataloński: (1.1) miracle m
• kazachski: (1.1) керемет (keremet)
• keczua: (1.1) milagru
• khmerski: (1.1) ឣប្កូតហេតុ
• kirgiski: (1.1) керемет (keremet)
• konkani: (1.1) छमत्करु (chamatkaru)
• koreański: (1.1) 기적 (kijŏk)
• korsykański: (1.1) miraculu m
• kurmandżi: (1.1) mûcîze
• lakijski: (1.1) карамат (karamat)
• lakota: (1.1) wápȟetȟokeča
• laotański: (1.1) ປາຕິຫານ (pā ti hān)
• lezgiński: (1.1) алам (alam)
• lingala: (1.1) likámuisi
• litewski: (1.1) stebuklas m
• liwski: (1.1) im
• luksemburski: (1.1) Wonner n
• łaciński: (1.1) miraculum n
• łotewski: (1.1) brīnums m
• macedoński: (1.1) чудо n (čudo)
• malajalam: (1.1) മഹാത്ഭുതം (mahātbhutaṁ)
• malajski: (1.1) keajaiban
• malgaski: (1.1) fahagagana
• maltański: (1.1) miraklu m
• maoryski: (1.1) merekara
• marathi: (1.1) चमत्कार (camatkār)
• megrelski: (1.1) სასწაული (sasc̣auli)
• mirandyjski: (1.1) milagre
• mongolski: (1.1) гайхамшиг (gaikhamshig)
• nahuatl: (1.1) tlamahuizolli
• nepalski: (1.1) चमत्कार (camatkāra)
• niderlandzki: (1.1) wonder n, mirakel n
• niemiecki: (1.1) Wunder n
• norweski (bokmål): (1.1) mirakel n
• norweski (nynorsk): (1.1) mirakel n
• nowogrecki: (1.1) θαύμα n (thávma); (1.2) θαύμα n (thávma)
• ormiański: (1.1) հրաշք (hrashk’)
• osetyjski: (1.1) диссаг (dissag)
• papiamento: (1.1) milagro
• paszto: (1.1) معجزه (mo'ǰezá)
• pendżabski: (1.1) ਚਮਤਕਾਰ (camatakāra)
• perski: (1.1) معجزه (mo'jeze)
• portugalski: (1.1) milagre m
• prowansalski: (1.1) miracle m
• rarotonga: (1.1) temeio
• rohingya: (1.1) kudorot
• rosyjski: (1.1) чудо n; (1.2) чудо n
• rumuński: (1.1) miracol n, minune ż
• samoański: (1.1) vavega
• serbski: (1.1) чудо n (čudo)
• shona: (1.1) chishamiso
• sindhi: (1.1) معجزو
• słowacki: (1.1) zázrak m
• słoweński: (1.1) čudež m
• słowiński: (1.1) cʉ̇́d m, ʒḯv m
• somalijski: (1.1) mucjiso
• sranan tongo: (1.1) wondru
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) чоудо n (čudo)
• starofrancuski: (1.1) miracle m
• starogrecki: (1.1) θαῦμα n (thaûma), τέρας n (téras); (1.2) τέρας n (téras)
• suahili: (1.1) ajabu; (1.2) ajabu
• sundajski: (1.1) kaajaiban
• syngaleski: (1.1) පුදුමය (pudumaya)
• szkocki: (1.1) miracle
• szkocki gaelicki: (1.1) mìorbhail ż
• szwedzki: (1.1) mirakel n, underverk n, under n; (1.2) mirakel n, underverk n, under n
• tadżycki: (1.1) аьоиб (aʹoiʙ)
• tagalski: (1.1) himala
• tajski: (1.1) ปาฏิหาริย์ (pāt̩ih̄āriy̒)
• tamilski: (1.1) அற்பதம் (aṟpatam)
• telugu: (1.1) అద్భుతం (adbhutaṁ)
• tigrinia: (1.1) ተኣምር (täʾamr)
• turecki: (1.1) mucize, harika
• ujgurski: (1.1) مۆجىزە (möjize)
• ukraiński: (1.1) чудо n (čudo), диво n; (1.2) чудо n (čudo), диво n
• urdu: (1.1) معجزہ
• uzbecki: (1.1) mo'jiza
• volapük: (1.1) milag
• võro: (1.1) imeh
• walijski: (1.1) gwyrth ż
• waloński: (1.1) miråke m
• wenecki: (1.1) miràcoƚo m
• węgierski: (1.1) csoda
• wietnamski: (1.1) phép màu
• wilamowski: (1.1) cuyd m, vunder n, wunder n, scudȧn m, cüd m; (1.2) cuyd m, vunder n, wunder n, scudȧn m, cüd m
• włoski: (1.1) miracolo m, prodigio m
• xhosa: (1.1) umangaliso
• zulu: (1.1) isimangaliso

źródła:

cud (język angielski)

wymowa:

enPR: kŭd, IPA: /kʌd/, SAMPA: /kVd/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. żujka, dzięga

odmiana:

przykłady:

(1.1) Cud is a portion of food that returns from a ruminant's stomach to be chewed for the second time. → Żujka jest porcją pokarmu powracającą z żołądka przeżuwacza do jamy gębowej, by być przeżutym jeszcze raz.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

chewing one's cud

etymologia:

uwagi:

źródła: