ʒïv (język słowiński)

wymowa:

ʒḯv

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) cud^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) cʉ̇́d, war. gw. ʒḯw

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ʒḯvnï

przysł. ʒḯvnɵ

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *divъ; por. st.pol. dziw → cud

uwagi:

źródła: