nadprzyrodzony (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌnatpʃɨrɔˈʣ̑ɔ̃nɨ], AS: [natpšyroʒõny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który jest przypisywany działaniu sił innych niż prawa natury
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik nadprzyrodzony nadprzyrodzona nadprzyrodzone nadprzyrodzeni nadprzyrodzone dopełniacz nadprzyrodzonego nadprzyrodzonej nadprzyrodzonego nadprzyrodzonych celownik nadprzyrodzonemu nadprzyrodzonej nadprzyrodzonemu nadprzyrodzonym biernik nadprzyrodzonego nadprzyrodzony nadprzyrodzoną nadprzyrodzone nadprzyrodzonych nadprzyrodzone narzędnik nadprzyrodzonym nadprzyrodzoną nadprzyrodzonym nadprzyrodzonymi miejscownik nadprzyrodzonym nadprzyrodzonej nadprzyrodzonym nadprzyrodzonych wołacz nadprzyrodzony nadprzyrodzona nadprzyrodzone nadprzyrodzeni nadprzyrodzone - przykłady:
- (1.1) W zeszycie uwag i sprawozdań notował pan Rybek skrzętnie wszystkie znaki świata nadprzyrodzonego, dokładnie przytaczał słowa duchów[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) nadnaturalny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nadprzyrodzoność ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) nad- + przyrodzony
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nadnaturalny
- źródła:
- ↑ Mariusz Sieniewicz, Czwarte niebo, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.