notować (język polski)

mężczyzna notuje (1.1)
wymowa:
IPA: [nɔˈtɔvaʨ̑], AS: [notovać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) zapisywać wykład, czyjąś wypowiedź
(1.2) być notowanym (1.1) zwykle w kartotekach
odmiana:
koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Uczeń pilnie notuje to co mówi wykładowca.
(1.2) Ten mężczyzna był wielokrotnie notowany przez funkcjonariusza policji.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zapisywać
(1.2) spisywać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nota ż, notka ż, notatka ż, notatnik m, notatniczek m, notes m, notesik m, notowanie n
czas. zanotować dk., wynotować dk., wynotowywać ndk., odnotować dk., odnotowywać ndk.
ims. notowany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.