vunder (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wunder
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
przysłówek
- (2.1) używany w znaczeniu ironicznym na znak powątpiewania[1]
- odmiana:
- (1.1-2) lp vunder, lm vundyn
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. vundyn
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. wunder, wunter < swn. wuntar < pragerm. *wundrą < praindoeur. *wen-; por. st.ang. wundor, (ang. wonder), niderl. wonder, niem. Wunder, st.nord. undr
- uwagi:
- źródła:
- 1 2
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 524.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.