ironiczny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌirɔ̃ˈɲiʧ̑nɨ], AS: [irõńičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) zawierający ukryte szyderstwo, drwiący pod pozorem czegoś innego
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ironiczny ironiczna ironiczne ironiczni ironiczne dopełniacz ironicznego ironicznej ironicznego ironicznych celownik ironicznemu ironicznej ironicznemu ironicznym biernik ironicznego ironiczny ironiczną ironiczne ironicznych ironiczne narzędnik ironicznym ironiczną ironicznym ironicznymi miejscownik ironicznym ironicznej ironicznym ironicznych wołacz ironiczny ironiczna ironiczne ironiczni ironiczne stopień wyższy bardziej ironiczny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej ironiczny bardziej ironiczna bardziej ironiczne bardziej ironiczni bardziej ironiczne dopełniacz bardziej ironicznego bardziej ironicznej bardziej ironicznego bardziej ironicznych celownik bardziej ironicznemu bardziej ironicznej bardziej ironicznemu bardziej ironicznym biernik bardziej ironicznego bardziej ironiczny bardziej ironiczną bardziej ironiczne bardziej ironicznych bardziej ironiczne narzędnik bardziej ironicznym bardziej ironiczną bardziej ironicznym bardziej ironicznymi miejscownik bardziej ironicznym bardziej ironicznej bardziej ironicznym bardziej ironicznych wołacz bardziej ironiczny bardziej ironiczna bardziej ironiczne bardziej ironiczni bardziej ironiczne stopień najwyższy najbardziej ironiczny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej ironiczny najbardziej ironiczna najbardziej ironiczne najbardziej ironiczni najbardziej ironiczne dopełniacz najbardziej ironicznego najbardziej ironicznej najbardziej ironicznego najbardziej ironicznych celownik najbardziej ironicznemu najbardziej ironicznej najbardziej ironicznemu najbardziej ironicznym biernik najbardziej ironicznego najbardziej ironiczny najbardziej ironiczną najbardziej ironiczne najbardziej ironicznych najbardziej ironiczne narzędnik najbardziej ironicznym najbardziej ironiczną najbardziej ironicznym najbardziej ironicznymi miejscownik najbardziej ironicznym najbardziej ironicznej najbardziej ironicznym najbardziej ironicznych wołacz najbardziej ironiczny najbardziej ironiczna najbardziej ironiczne najbardziej ironiczni najbardziej ironiczne - przykłady:
- (1.1) Rozciągnął szeroko wargi we właściwym sobie dziwnym grymasie, wyrażającym ironiczną aprobatę[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kąśliwy, sarkastyczny, zgryźliwy, złośliwy, kpiarski, kpiący, sardoniczny, szyderczy, uszczypliwy, zjadliwy; książk. kostyczny, prześmiewczy[2]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ironia ż, ironijka ż, ironizowanie n, ironista m, ironistka ż, ironiczność ż
- czas. ironizować ndk.
- przysł. ironicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. ironisch < franc. ironique
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ironic
- arabski: (1.1) تهكمي
- baskijski: (1.1) ironiko
- białoruski: (1.1) іранічны
- bułgarski: (1.1) ироничен
- czeski: (1.1) ironický
- duński: (1.1) ironisk
- esperanto: (1.1) ironia
- francuski: (1.1) ironique
- gruziński: (1.1) ირონიული
- hiszpański: (1.1) irónico
- jidysz: (1.1) איראָניש
- niemiecki: (1.1) ironisch
- norweski (bokmål): (1.1) ironisk
- norweski (nynorsk): (1.1) ironisk
- nowogrecki: (1.1) ειρωνικός
- ormiański: (1.1) հեգնական
- rosyjski: (1.1) иронический
- słowacki: (1.1) ironický
- słoweński: (1.1) ironičen
- szwedzki: (1.1) ironisk
- turkmeński: (1.1) kinaýaly
- ukraiński: (1.1) іронічний
- włoski: (1.1) ironico
- źródła:
- ↑ Jan Józef Szczepański, Polska jesień, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ synonimy.ux.pl.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.