ironista (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌirɔ̃ˈɲista], AS: [irõńista], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ktoś, kto często zachowuje się ironicznie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ironista ironiści dopełniacz ironisty ironistów celownik ironiście ironistom biernik ironistę ironistów narzędnik ironistą ironistami miejscownik ironiście ironistach wołacz ironisto ironiści - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) prześmiewca
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ironia ż, ironijka ż, ironizowanie n
- forma żeńska ironistka ż
- czas. ironizować ndk.
- przym. ironiczny
- przysł. ironicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) ironista m/ż
- źródła:
ironista (język hiszpański)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) ironista
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) ironistka
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. irónicamente
- przym. irónico
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.