ironizować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌirɔ̃ɲiˈzɔvaʨ̑], AS: [irõńizovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) mówić o czymś w sposób ironiczny / z ironią

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		ironizować
czas teraźniejszy		ironizuję	ironizujesz	ironizuje	ironizujemy	ironizujecie	ironizują
czas przeszły	m	ironizowałem	ironizowałeś	ironizował	ironizowaliśmy	ironizowaliście	ironizowali
	ż	ironizowałam	ironizowałaś	ironizowała	ironizowałyśmy	ironizowałyście	ironizowały
	n	ironizowałom	ironizowałoś	ironizowało
tryb rozkazujący		niech ironizuję	ironizuj	niech ironizuje	ironizujmy	ironizujcie	niech ironizują
pozostałe formy czas przyszły m będę ironizował, będę ironizować będziesz ironizował, będziesz ironizować będzie ironizował, będzie ironizować będziemy ironizowali, będziemy ironizować będziecie ironizowali, będziecie ironizować będą ironizowali, będą ironizować ż będę ironizowała, będę ironizować będziesz ironizowała, będziesz ironizować będzie ironizowała, będzie ironizować będziemy ironizowały, będziemy ironizować będziecie ironizowały, będziecie ironizować będą ironizowały, będą ironizować n będę ironizowało, będę ironizować będziesz ironizowało, będziesz ironizować będzie ironizowało, będzie ironizować czas zaprzeszły m ironizowałem był ironizowałeś był ironizował był ironizowaliśmy byli ironizowaliście byli ironizowali byli ż ironizowałam była ironizowałaś była ironizowała była ironizowałyśmy były ironizowałyście były ironizowały były n ironizowałom było ironizowałoś było ironizowało było forma bezosobowa czasu przeszłego ironizowano tryb przypuszczający m ironizowałbym, byłbym ironizował ironizowałbyś, byłbyś ironizował ironizowałby, byłby ironizował ironizowalibyśmy, bylibyśmy ironizowali ironizowalibyście, bylibyście ironizowali ironizowaliby, byliby ironizowali ż ironizowałabym, byłabym ironizowała ironizowałabyś, byłabyś ironizowała ironizowałaby, byłaby ironizowała ironizowałybyśmy, byłybyśmy ironizowały ironizowałybyście, byłybyście ironizowały ironizowałyby, byłyby ironizowały n ironizowałobym, byłobym ironizowało ironizowałobyś, byłobyś ironizowało ironizowałoby, byłoby ironizowało imiesłów przymiotnikowy czynny m ironizujący, nieironizujący ż ironizująca, nieironizująca ironizujące, nieironizujące n ironizujące, nieironizujące imiesłów przymiotnikowy bierny m ironizowany, nieironizowany ironizowani, nieironizowani ż ironizowana, nieironizowana ironizowane, nieironizowane n ironizowane, nieironizowane imiesłów przysłówkowy współczesny ironizując, nie ironizując rzeczownik odczasownikowy ironizowanie, nieironizowanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ironia ż, ironijka ż, ironista m, ironistka ż, ironizowanie n

przym. ironiczny

przysł. ironicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ironize, ironise
• białoruski: (1.1) іранізаваць
• bułgarski: (1.1) иронизирам
• francuski: (1.1) ironiser
• hiszpański: (1.1) ironizar
• interlingua: (1.1) ironisar
• niemiecki: (1.1) ironisieren
• rosyjski: (1.1) иронизировать
• ukraiński: (1.1) іронізувати
• włoski: (1.1) ironizzare

źródła: