cudownie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʦ̑uˈdɔvʲɲɛ], AS: [cudovʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…
- znaczenia:
przysłówek sposobu
- (1.1) w sposób cudowny, w sposób nadprzyrodzony
- (1.2) w sposób godny podziwu, zachwycająco, niezwykle
- odmiana:
- (1.1-2) st. wyższy cudowniej; st. najwyższy najcudowniej
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) wspaniale
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cudowność ż, cud m, cudak mos
- przym. cudowny
- przysł. przecudownie
- czas. cudować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) marvellously, wonderfully
- francuski: (1.1) miraculeusement
- hiszpański: (1.1) milagrosamente; (1.2) maravillosamente
- jidysz: (1.1) על־פּי נס (alpi nes)
- niemiecki: (1.1) wunderbar, wundervoll; (1.2) wunderbar, wundervoll
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.