cudować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) pot. robić coś wymyślnego bez specjalnej potrzeby

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		cudować
czas teraźniejszy		cuduję	cudujesz	cuduje	cudujemy	cudujecie	cudują
czas przeszły	m	cudowałem	cudowałeś	cudował	cudowaliśmy	cudowaliście	cudowali
	ż	cudowałam	cudowałaś	cudowała	cudowałyśmy	cudowałyście	cudowały
	n	cudowałom	cudowałoś	cudowało
tryb rozkazujący		niech cuduję	cuduj	niech cuduje	cudujmy	cudujcie	niech cudują
pozostałe formy czas przyszły m będę cudował, będę cudować będziesz cudował, będziesz cudować będzie cudował, będzie cudować będziemy cudowali, będziemy cudować będziecie cudowali, będziecie cudować będą cudowali, będą cudować ż będę cudowała, będę cudować będziesz cudowała, będziesz cudować będzie cudowała, będzie cudować będziemy cudowały, będziemy cudować będziecie cudowały, będziecie cudować będą cudowały, będą cudować n będę cudowało, będę cudować będziesz cudowało, będziesz cudować będzie cudowało, będzie cudować czas zaprzeszły m cudowałem był cudowałeś był cudował był cudowaliśmy byli cudowaliście byli cudowali byli ż cudowałam była cudowałaś była cudowała była cudowałyśmy były cudowałyście były cudowały były n cudowałom było cudowałoś było cudowało było forma bezosobowa czasu przeszłego cudowano tryb przypuszczający m cudowałbym, byłbym cudował cudowałbyś, byłbyś cudował cudowałby, byłby cudował cudowalibyśmy, bylibyśmy cudowali cudowalibyście, bylibyście cudowali cudowaliby, byliby cudowali ż cudowałabym, byłabym cudowała cudowałabyś, byłabyś cudowała cudowałaby, byłaby cudowała cudowałybyśmy, byłybyśmy cudowały cudowałybyście, byłybyście cudowały cudowałyby, byłyby cudowały n cudowałobym, byłobym cudowało cudowałobyś, byłobyś cudowało cudowałoby, byłoby cudowało imiesłów przymiotnikowy czynny m cudujący, niecudujący ż cudująca, niecudująca cudujące, niecudujące n cudujące, niecudujące imiesłów przysłówkowy współczesny cudując, nie cudując rzeczownik odczasownikowy cudowanie, niecudowanie

przykłady:

(1.1) Mówi: Co ty znowu cudujesz, już te drzwi rozsuwane do dużego pokoju wymyśliłaś… Ja mu tłumaczę: Słuchaj, czy u nas musi być normalnie, jak u wszystkich? Róbmy tak, żeby nam dobrze było. I Wiesiek trochę mięknie^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wymyślać; gw. (Górny Śląsk) wynokwiać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cud m, cudowność ż, cudak m, cudowanie n, cudaczenie n

czas. cudaczyć ndk.

przym. cudowny, cudny, cudaczny

przysł. cudownie, cudnie, cudacznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: