aparentar (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [a.pa.ɾen̩.ˈtaɾ]

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) udawać (coś), pozorować

(1.2) wyglądać, sprawiać wrażenie (czegoś)

(1.3) odnośnie wieku osoby: wyglądać (na)

czasownik nieprzechodni

(2.1) udawać, stwarzać fałszywe pozory (głównie bogactwa, obfitości)

odmiana:

(1) (2) koniugacja I: czasownik regularny

 

formas no personales	infinitivo		gerundio		participio
simples	aparentar		aparentando		aparentado
compuestas	haber aparentado		habiendo aparentado		—
formas personales	número singular			número plural
modo indicativo	yo	tú / vos	él, ella usted	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ellos, ellas ustedes
presente	aparento	aparentas aparentás	aparenta	aparentamos	aparentáis	aparentan
pretérito imperfecto	aparentaba	aparentabas	aparentaba	aparentábamos	aparentabais	aparentaban
pretérito perfecto simple	aparenté	aparentaste	aparentó	aparentamos	aparentasteis	aparentaron
futuro simple	aparentaré	aparentarás	aparentará	aparentaremos	aparentaréis	aparentarán
condicional simple	aparentaría	aparentarías	aparentaría	aparentaríamos	aparentaríais	aparentarían
tiempos compuestos pretérito perfecto compuesto he aparentado has aparentado ha aparentado hemos aparentado habéis aparentado han aparentado pretérito pluscuamperfecto había aparentado habías aparentado había aparentado habíamos aparentado habíais aparentado habían aparentado pretérito anterior hube aparentado hubiste aparentado hubo aparentado hubimos aparentado hubisteis aparentado hubieron aparentado futuro compuesto habré aparentado habrás aparentado habrá aparentado habremos aparentado habréis aparentado habrán aparentado condicional compuesto habría aparentado habrías aparentado habría aparentado habríamos aparentado habríais aparentado habrían aparentado
modo subjuntivo	yo	tú, vos	él, ella usted	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ellos, ellas ustedes
presente	aparente	aparentes	aparente	aparentemos	aparentéis	aparenten
pretérito imperfecto	aparentara	aparentaras	aparentara	aparentáramos	aparentarais	aparentaran
	aparentase	aparentases	aparentase	aparentásemos	aparentaseis	aparentasen
futuro simple	aparentare	aparentares	aparentare	aparentáremos	aparentareis	aparentaren
tiempos compuestos pretérito perfecto haya aparentado hayas aparentado haya aparentado hayamos aparentado hayáis aparentado hayan aparentado pretérito pluscuamperfecto hubiera aparentado hubieras aparentado hubiera aparentado hubiéramos aparentado hubierais aparentado hubieran aparentado hubiese aparentado hubieses aparentado hubiese aparentado hubiésemos aparentado hubieseis aparentado hubiesen aparentado futuro compuesto hubiere aparentado hubieres aparentado hubiere aparentado hubiéremos aparentado hubiereis aparentado hubieren aparentado
modo imperativo	tú	vos	usted	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ustedes
presente	aparenta	aparentá	aparente	aparentemos	aparentad	aparenten

przykłady:

(1.1) El mayor placer de un hombre inteligente es aparentar ser un idiota delante de un idiota que aparenta ser inteligente. → Największą przyjemnością człowieka inteligentnego jest udawanie idioty przed idiotą, który udaje inteligentnego. ^[1]

(1.1) Aparenta felicidad, pero por dentro lo consume la tristeza. → (On) pozoruje szczęście, lecz wewnętrznie trawi go smutek.

(1.2) Aunque desde fuera parecía pequeña, por dentro la casa resultó ser más grande de lo que aparentaba. → Pomimo że od zewnątrz wydawał się mały, od środka dom okazał się być większy, niż sprawiał wrażenie.

(1.3) Mi vecina está en forma: en realidad tiene casi cuarenta años, pero no aparenta más de treinta. → Moja sąsiadka jest w formie: w rzeczywistości ma prawie czterdzieści lat, ale wygląda na nie więcej niż trzydzieści.

(1.3) ¿De verdad tienes ya cincuenta años? No los aparentas. → Naprawdę masz już pięćdziesiąt lat? Nie wyglądasz na nie.

składnia:

(1.1) aparentar ser + przydawka → udawać + B., pozorować bycie + N.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fingir, simular

(1.2) parecer

(1.3) representar

(2.1) simular

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. aparente, aparencial, aparentador

przysł. aparentemente

rzecz. apariencia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. aparente + -ar

uwagi:

(1.1) w tym znaczeniu zarówno czasownik „aparentar”, jak i synonimy „fingir” i „simular” (gdy podmiotem jest osoba) odnoszą się do tworzenia pozorów z zamiarem ukazania sfałszowanego obrazu rzeczywistości, zatuszowania faktów lub ukrycia prawdziwej osobowości w sferze kontaktów międzyludzkich (zob. pierwszy przykład); do określenia czynności uzewnętrznienia tychże cech należy uciec się natomiast do czasowników „fingir” lub „simular” (symulować, udawać – np. chorego), do podszywania się pod inną osobę używa się zaś „suplantar”

źródła: