udawać (język polski)

wymowa:

IPA: [uˈdavaʨ̑], AS: [udavać] ​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. udać)

(1.1) postępować nieszczerze, podawać się za kogoś innego, pozorować nieprawdziwe okoliczności

czasownik zwrotny udawać się

(2.1) odnosić dobry, właściwy, pomyślny, pozytywny skutek

(2.2) wybierać się, iść / jechać dokądś

odmiana:

(1.1) koniugacja IX

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		udawać
czas teraźniejszy		udaję	udajesz	udaje	udajemy	udajecie	udają
czas przeszły	m	udawałem	udawałeś	udawał	udawaliśmy	udawaliście	udawali
	ż	udawałam	udawałaś	udawała	udawałyśmy	udawałyście	udawały
	n	udawałom	udawałoś	udawało
tryb rozkazujący		niech udaję	udawaj	niech udaje	udawajmy	udawajcie	niech udają
pozostałe formy czas przyszły m będę udawał, będę udawać będziesz udawał, będziesz udawać będzie udawał, będzie udawać będziemy udawali, będziemy udawać będziecie udawali, będziecie udawać będą udawali, będą udawać ż będę udawała, będę udawać będziesz udawała, będziesz udawać będzie udawała, będzie udawać będziemy udawały, będziemy udawać będziecie udawały, będziecie udawać będą udawały, będą udawać n będę udawało, będę udawać będziesz udawało, będziesz udawać będzie udawało, będzie udawać czas zaprzeszły m udawałem był udawałeś był udawał był udawaliśmy byli udawaliście byli udawali byli ż udawałam była udawałaś była udawała była udawałyśmy były udawałyście były udawały były n udawałom było udawałoś było udawało było forma bezosobowa czasu przeszłego udawano tryb przypuszczający m udawałbym, byłbym udawał udawałbyś, byłbyś udawał udawałby, byłby udawał udawalibyśmy, bylibyśmy udawali udawalibyście, bylibyście udawali udawaliby, byliby udawali ż udawałabym, byłabym udawała udawałabyś, byłabyś udawała udawałaby, byłaby udawała udawałybyśmy, byłybyśmy udawały udawałybyście, byłybyście udawały udawałyby, byłyby udawały n udawałobym, byłobym udawało udawałobyś, byłobyś udawało udawałoby, byłoby udawało imiesłów przymiotnikowy czynny m udający, nieudający ż udająca, nieudająca udające, nieudające n udające, nieudające imiesłów przymiotnikowy bierny m udawany, nieudawany udawani, nieudawani ż udawana, nieudawana udawane, nieudawane n udawane, nieudawane imiesłów przysłówkowy współczesny udając, nie udając rzeczownik odczasownikowy udawanie, nieudawanie

przykłady:

(1.1) Aresztowano go, ponieważ udawał lekarza.

(2.1) Udało ci się kupić bilety na ten koncert?

(2.2) Wieczorem udam się na samotny spacer do parku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odgrywać

(2.1) powodzić się

(2.2) iść

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

ims. udany

rzecz. udawanie n, udawacz m, udawaczka ż, udanie n

przym. udany, udawany

przysł. udanie

związki frazeologiczne:

udawać Greka

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) feign, pretend, pose; (2.1) to be a success, to bear a good crop, to manage to (accomplish something)
• chiński standardowy: (2.2) 去 (qù)
• duński: (2.1) lykkes
• esperanto: (1.1) ŝajnigi
• hiszpański: (1.1) fingir
• islandzki: (1.1) látast, hræsna; (2.1) takast, heppnast
• jidysz: (1.1) אָנשטעלן זיך (onszteln zich); (2.2) לאָזן זיך (lozn zich)
• kataloński: (1.1) fingir
• łaciński: (1.1) imitor
• niemiecki: (1.1) vortäuschen, heucheln; (2.1) gelingen, klappen; (2.2) sich begeben
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (2.1) , nie udawać się:
• rosyjski: (1.1) изображать; (2.1) удаваться
• szwedzki: (1.1) låtsas
• węgierski: (1.1) színlel; úgy tesz, mintha; játszik; (2.1) sikerül; (2.2) megy, elmegy, jár, indul, elindul
• włoski: (1.1) fingere

źródła: