udać (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈudaʨ̑], AS: [udać]
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany
- (1.1) aspekt dokonany od: udawać
czasownik zwrotny dokonany udać się
- (2.1) aspekt dokonany od: udawać się
- (2.2) gw. (Warmia) podobać się[1]
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik udać czas przyszły prosty udam udasz uda udamy udacie udadzą czas przeszły m udałem udałeś udał udaliśmy udaliście udali ż udałam udałaś udała udałyśmy udałyście udały n udałom udałoś udało tryb rozkazujący niech udam udaj niech uda udajmy udajcie niech udadzą pozostałe formy czas zaprzeszły m udałem był udałeś był udał był udaliśmy byli udaliście byli udali byli ż udałam była udałaś była udała była udałyśmy były udałyście były udały były n udałom było udałoś było udało było forma bezosobowa czasu przeszłego udano tryb przypuszczający m udałbym,
byłbym udałudałbyś,
byłbyś udałudałby,
byłby udałudalibyśmy,
bylibyśmy udaliudalibyście,
bylibyście udaliudaliby,
byliby udaliż udałabym,
byłabym udałaudałabyś,
byłabyś udałaudałaby,
byłaby udałaudałybyśmy,
byłybyśmy udałyudałybyście,
byłybyście udałyudałyby,
byłyby udałyn udałobym,
byłobym udałoudałobyś,
byłobyś udałoudałoby,
byłoby udałoimiesłów przymiotnikowy przeszły m udany, nieudany udani, nieudani ż udana, nieudana udane, nieudane n udane, nieudane imiesłów przysłówkowy uprzedni udawszy rzeczownik odczasownikowy udanie, nieudanie - (2.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik udać się czas przyszły prosty udam się udasz się uda się udamy się udacie się udadzą się czas przeszły m udałem się udałeś się udał się udaliśmy się udaliście się udali się ż udałam się udałaś się udała się udałyśmy się udałyście się udały się n udałom się udałoś się udało się tryb rozkazujący niech się udam udaj się niech się uda udajmy się udajcie się niech się udadzą pozostałe formy czas zaprzeszły m udałem się był udałeś się był udał się był udaliśmy się byli udaliście się byli udali się byli ż udałam się była udałaś się była udała się była udałyśmy się były udałyście się były udały się były n udałom się było udałoś się było udało się było forma bezosobowa czasu przeszłego udano się tryb przypuszczający m udałbym się,
byłbym się udałudałbyś się,
byłbyś się udałudałby się,
byłby się udałudalibyśmy się,
bylibyśmy się udaliudalibyście się,
bylibyście się udaliudaliby się,
byliby się udaliż udałabym się,
byłabym się udałaudałabyś się,
byłabyś się udałaudałaby się,
byłaby się udałaudałybyśmy się,
byłybyśmy się udałyudałybyście się,
byłybyście się udałyudałyby się,
byłyby się udałyn udałobym się,
byłobym się udałoudałobyś się,
byłobyś się udałoudałoby się,
byłoby się udałoimiesłów przymiotnikowy przeszły m udany, nieudany udani, nieudani ż udana, nieudana udane, nieudane n udane, nieudane imiesłów przysłówkowy uprzedni udawszy się rzeczownik odczasownikowy udanie się, nieudanie się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. udanie n, udawacz, udawaczka
- przysł. udanie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1), (2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: udawać
- (2.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: podobać się
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1) , nie udać się: ,
- źródła:
- ↑ Z dziejów szkoły polskiej na Warmii, „Poradnik Językowy” nr 4/1951, s. 28.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.