wskazówka (język polski)

wskazówka (1.1)
wskazówka (1.1) przyrządu
wymowa:
IPA: [fskaˈzufka], AS: [fskazufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) element ruchomy przyrządu pomiarowego, którego położenie określa na podziałce określoną wartość mierzonej wielkości[1][2]; zob. też wskazówka w Wikipedii
(1.2) skierowana do kogoś porada, pouczenie dotyczące postępowania, podpowiedź, punkt wytyczny, informacja o czymś[1][2]
(1.3) oznaka czegoś[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Zegar stał. Znieruchomiałe wskazówki zasunięte jedna na drugą znaczyły godzinę dwunastą (…)[3]
(1.2) Dawała mu przezorne rady i wskazówki dobrotliwe. Uczyła go niejednej mądrości życia (…)[4]
(1.3) Umysł mój rozjaśnił się niespodzianie; była to dla mnie wskazówka do dojścia prawdy (…)[5]
składnia:
kolokacje:
(1.1) wskazówka zegara / prędkościomierza / kompasu / wagi / wiatrowskazu • wskazówka świetlna
(1.2) dawać / dać komuś wskazówkę • udzielać / udzielić komuś wskazówki
synonimy:
(1.2) rada, porada, instrukcja, pouczenie, sugestia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) igła
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wskaźnik m, wskaz m, wskazywanie n, wskazanie n
zdrobn. wskazóweczka ż
czas. wskazywać ndk., wskazać dk.
przym. wskazówkowy
związki frazeologiczne:
popychać wskazówki zegara
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wskazówka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, Słownik języka polskiego, Warszawa 1919, tom 7, s. 738
  3. Stefan Grabiński, Ultima Thule
  4. Stefan Żeromski, Przedwiośnie, część druga Nawłoć
  5. Juliusz Verne, Podróż do środka Ziemi, rozdz. IV
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.