pisać (język polski)

kobieta coś pisze (1.1)
kobieta coś pisze (1.1)
wymowa:
​, IPA: [ˈpʲisaʨ̑], AS: [pʹisać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. napisać)

(1.1) umieszczać tekst na jakimś materiale lub medium
(1.2) tworzyć utwór literacki; przekazywać jakieś informacje za pomocą pisma
(1.3) przest. malować, rysować (szczególnie prawosławne ikony)
(1.4) tworzyć, określać regułę pisowni; stosować taką regułę
odmiana:
(1.1-4) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Nauczycielka pisze kredą na tablicy jakieś wzory.
(1.2) Dziennikarz napisał dla swojej gazety ciekawą recenzję przedstawienia.
(1.4) Jak się pisze pana nazwisko?
składnia:
(1.1) pisać + B. (nie pisać + D.) + N. na + Ms.
(1.2) pisać + B. (nie pisać + D.) do + D., pisać + C.
kolokacje:
(1.1) pisać recenzję / reportaż / dyktando / list / artykuł /… • pisać długopisem / ołówkiem /… lub na komputerze / na maszynie /… (= z użyciem komputera / maszyny) • pisać na papierze / kartce / ścianie /… • pisać list / reportaż / wiersz /… do matki / gazety /… o czymś • pisać dla kogoś referencje / opinię / wiersz /…
(1.4) pisać łącznie / rozdzielnie • pisać od małej / dużej / wielkiej litery • pisać małą / dużą / wielką literą • pisać przez h / ch / rz / ż /…
synonimy:
antonimy:
(1.1) rysować, malować; mówić
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. wpisywać ndk., pisywać ndk., napisać dk., dopisywać ndk., dopisać dk., opisywać ndk., opisać dk., przepisywać ndk., przepisać dk., zapisywać ndk., zapisać dk.
rzecz. pisarczyk mos, piśmiennictwo n, pisanie n, pisak mrz, pismo n, pismak mos, pisarz mos, pisarka ż, pisarstwo n, pisadło n, pisownia ż, pisanka ż, podpisanie n, napisy nmos, pisanina ż
przym. pisemny, pisarski, niepiśmienny, piśmienny, pisakowy
przysł. pisemnie
związki frazeologiczne:
bądź mądry i pisz wiersze • pisać do szuflady • pisać jak kura pazurem • pisz do mnie na Berdyczów • ludzie piszą, jak słyszą
etymologia:
od prasł. *pьsati[1]
por. białor. пісаць, chorw. pisati, czes. psát, dłuż. pisaś, głuż. pisać, ros. писать, scs. пьсати, słc. písať, słń. pisati i ukr. писа́ти
uwagi:
(1.1) często spotykanym zjawiskiem językowym jest użycie potocznej[2][3] lub całkowicie nienormatywnej[4] formy „w gazecie/książce/… pisze, że…” zamiast literackiej „w gazecie/książce/… jest napisane, że…”
(1.4) zazwyczaj w 3. osobie lp. rodzaju nijakiego, z podmiotem domyślnym lub zaimkiem „się”
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Interesuje mnie etymologia słowa pismo. w: Poradnia językowa UŚ.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „W gazecie pisało, że…” w: Poradnia językowa PWN.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „Co tam pisze w gazecie?” w: Poradnia językowa PWN.
  4. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „jest napisane” w: Poradnia językowa PWN.

pisać (język górnołużycki)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) pisać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pismo
czas. dk. dopisać, napisać, spisać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.