scribo

scribo (język łaciński)

czasownik przechodni

(1.1) rysować, kreślić^[1]; (1.2) pisać^[1]; (1.3) spisywać, utrwalać na piśmie^[1]; (1.4) zapisywać, werbować (wciągać osoby na listę, zaciągać, powoływać żołnierzy do wojska)^[1]; (1.5) wyznaczać, mianować kogoś w dokumencie kimś (np. spadkobiercą)^[1]; (1.6) ustalać, przewidywać, nakazywać coś pisemnie^[1]; (1.7) sporządzać, spisywać (np. prawo)^[1]; (1.8) w konstrukcji accusativus cum infinitivo (A.C.I.) w zdaniu zależnym stwierdzać, napisać coś^[1]; (1.9) pisać, tworzyć dzieła literackie (jako autor)^[1]; (1.10) pisać do kogoś, powiadamiać kogoś^[1]; (1.11) opisywać, opowiadać coś (w piśmie)^[1]
odmiana:: (1.1) scribo, scribere, scripsi, scriptum (koniugacja III)
przykłady:: (1.1) Plura scribam, si plus otii habuero. → Napiszę więcej, jeśli będę miał więcej wolnego czasu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. scriba m, scriptio ż, scriptor m, scriptum n, scriptura ż, scriptus m, perscriptio ż, perscriptor m; czas. scriptito, perscribo
związki frazeologiczne:: (1.1) qui scribit, bis legit
etymologia:
uwagi:
źródła:

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Hasło „scribo” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 556.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.