ż (język polski)
- wymowa:
- żet, ‹żet›, IPA: [ʒɛt], AS: [žet]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) jęz. trzydziesta druga litera polskiego alfabetu; zob. też ż w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1) od z[1].
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: a • A • ą • Ą • b • B • c • C • ć • Ć • d • D • e • E • ę • Ę • f • F • g • G • h • H • i • I • j • J • k • K • l • L • ł • Ł • m • M • n • N • ń • Ń • o • O • ó • Ó • p • P • (q) • (Q) • r • R • s • S • ś • Ś • t • T • u • U • (v) • (V) • w • W • (x) • (X) • y • Y • z • Z • ź • Ź • ż • Ż
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Trzeba jednak pamiętać, że głoska [ž] powstała z [g]; por. Jan Rozwadowski, O zjawiskach i rozwoju języka. O rozwoju fonetycznym, „Język Polski i Poradnik Językowy” nr 2/1916, s. 41.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.