pisak (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpʲisak], AS: [pʹisak], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) narzędzie do pisania, którym pisze się, używając wymiennych wkładów z atramentem lub żelem
- (1.2) techn. część pisząca mechanizmu
- (1.3) pot. każdy przyrząd, którym można pisać[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pisak pisaki dopełniacz pisaka pisaków celownik pisakowi pisakom biernik pisak pisaki narzędnik pisakiem pisakami miejscownik pisaku pisakach wołacz pisaku pisaki - przykłady:
- (1.1) Kto ma pożyczyć pisak, bo mi się wypisał?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) długopis, pióro, cienkopis, flamaster
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pisanie n, pismo n, pisanina ż
- zdrobn. pisaczek mrz
- czas. pisać ndk.
- przym. pisakowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. pisać + -ak
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) marker, Texta
- francuski: (1.1) feutre m, marqueur m
- hiszpański: (1.1) rotulador m, pluma ż, trazador m
- wilamowski: (1.1) śraeiwer m, šrȧjver m, śrajwer m, śrȧjwer m
- źródła:
- ↑ Hasło „pisak” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 28, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 439.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.