schreiben (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: ['ʃraɪbən] [ʃrːp] [gə'ʃriːbən]
- wymowa austriacka
- znaczenia:
czasownik mocny, przechodni
- (1.1) pisać, napisać
- (1.2) zapisywać, zapisać (np. plik)
- odmiana:
- (1.1-2)[1] schreiben (schreibt), schrieb, geschrieben (haben)
- przykłady:
- (1.1) Vandalen schreiben Schimpfwörter an die Mauer. → Wandale piszą przekleństwa na murze.
- (1.1) Wir schreiben uns ab und zu. → Pisujemy do siebie od czasu do czasu.
- (1.2) Bei dem Absturz wurde die Datei nicht mehr auf die Festplatte geschrieben. → Gdy system się zawiesił, plik nie zapisał się już na twardym dysku.[2]
- składnia:
- (1.1) +Dat. schreiben
- (1.1) an +Akk. schreiben
- kolokacje:
- (1.1) einen Brief / einen Text / eine Klausur / eine Prüfung schreiben • ins Reine schreiben/ins Unreine schreiben • Maschine schreiben • maschinschreiben
- synonimy:
- (1.2) speichern
- antonimy:
- (1.1) lesen
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Schreiben n, Schrift ż, Schreibung ż, Schreiberei ż, Schrieb m, Schreiber m, Schreiberin ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. scribere[3]
- uwagi:
- zobacz też: wykaz czasowników mocnych i nieregularnych
- zobacz też: schreiben • abschreiben • anschreiben • aufschreiben • ausschreiben • beischreiben • beschreiben • durchschreiben • einschreiben • herschreiben • hinschreiben • mitschreiben • nachschreiben • niederschreiben • umschreiben • unterschreiben • überschreiben • verschreiben • vorschreiben • wiederschreiben • zurückschreiben • zuschreiben • zusammenschreiben
- zobacz też: schreiben • festschreiben • fortschreiben • gesundschreiben • großschreiben • gutschreiben • kleinschreiben • krankschreiben • niederschreiben • querschreiben • reinschreiben • rechtschreiben • schönschreiben • vollschreiben • weiterschreiben • wundschreiben
- zobacz też: schreiben • auseinanderschreiben • hintereinanderschreiben
- źródła:
- ↑ Wiktionary.de, schreiben (Konjugation), dostęp 15.12.2023
- ↑ z Wiktionary
- ↑ Kazimierz Nitsch, O bogactwo i piękność języka polskiego, „Język Polski” nr 7/1914, s. 206.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.