opalać (język polski)

kobieta opala się (2.1)
wymowa:
IPA: [ɔˈpalaʨ̑], AS: [opalać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. opalić)

(1.1) ogrzewać pomieszczenie za pomocą spalania materiałów takich jak węgiel, koks, drewno
(1.2) poddawać powierzchnię czegoś działaniu płomienia w celu usunięcia zbędnych pęczków, włosków, zabezpieczenia przed snuciem
(1.3) przypalać fragment odzieży, włosów
(1.4) poddawać naskórek działaniu promieni słonecznych
(1.5) o słońcu: nadawać czemuś brązowy kolor
(1.6) pot. wypalać komuś papierosy

czasownik zwrotny niedokonany opalać się (dk. opalić się)

(2.1) poddawać siebie działaniu promieni słonecznych, w celu uzyskania ciemnego koloru skóry
odmiana:
(1.1-6) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Opalamy dom drewnem, bo mąż dostaje deputat z lasu.
(1.2) Sprawioną kurę zawsze opalam, by pozbyć się najmniejszych piórek.
(1.4) Opalasz twarz? Nie boisz się zmarszczek?
(1.5) O tej porze słońce opala najbardziej.
(1.6) Michał to straszny sknera, sam nie kupuje papierosów, tylko opala kolegów.
(2.1) Niektórzy mówią, że nie wolno się opalać, gdyż grozi to rakiem skóry.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
aspekt dokonany opalić
rzecz. opalanie n, opalenie n, opał m, opalenizna ż
przym. opałowy, palny, opalony
czas. palić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (2.1) sunbathe
  • białoruski: (2.1) загарацца
  • czeski: (2.1) chytat brons, lapat bronz
  • duński: (1.1) solbade; (2.1) solbade, sole sig
  • esperanto: (1.4) sunbrunigi; (2.1) sunbruniĝi
  • japoński: (2.1) 焼ける
  • niemiecki: (2.1) sich bräunen, sich sonnen
  • rosyjski: (2.1) загорать
  • szwedzki: (2.1) sola
  • ukraiński: (1.1) опалювати; (1.2) обпалювати; (2.1) засмагати
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.