pęczek (język polski)
pęczek rzodkiewek (1.2)
pęczki (1.2) szczypiorku
- wymowa:
- IPA: [ˈpɛ̃n͇ʧ̑ɛk], AS: [pẽṇček], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• asynch. ę
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. zdrobn. od: pęk
- (1.2) porcja towaru (zwykle jarzyn) związana sznurkiem lub spięta gumką
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pęczek pęczki dopełniacz pęczka pęczków celownik pęczkowi pęczkom biernik pęczek pęczki narzędnik pęczkiem pęczkami miejscownik pęczku pęczkach wołacz pęczku pęczki - przykłady:
- (1.2) To ile pęczków szczypioru pani podać?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pęk mrz
- związki frazeologiczne:
- na pęczki
- etymologia:
- pol. pęk + -ek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: pęk
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pęk
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.