szczypior (język polski)
szczypior (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃʧ̑ɨpʲjɔr], AS: [ščypʹi ̯or], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kulin. spoż. źdźbła cebuli używane jako dodatek do potraw
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik szczypior dopełniacz szczypioru celownik szczypiorowi biernik szczypior narzędnik szczypiorem miejscownik szczypiorze wołacz szczypiorze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. szczypiorek m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chives
- baskijski: (1.1) tipulin
- chiński standardowy: (1.1) 细香葱
- duński: (1.1) purløg n
- esperanto: (1.1) ŝenoprazo
- niemiecki: (1.1) Schnittlauch m
- rosyjski: (1.1) зелёный лук m
- źródła:
- ↑
Hasło „szczypior” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.